تحریمها و فشارهای اقتصادی و تبلیغاتی افزون بر اثرات واقعی و مورد انتظارشان حملات روانی و تبلیغاتی را نیز با خود به همراه دارد و به زعم بنده این حملات روانی و تبلیغاتی می تواند به مراتب خطرناک تر از اثرات وضعی اقتصادی آنها باشد. بی شک دشمنان هم چشم امیدشان بیش از آنکه به اثرات کلان اقتصادی  این تحریمها باشد به القای روحیه شکست ، ناامیدی و نارضایتی در بین مردم دوخته شده است.

   اما در این میان گاها شاهد التهاباتی در وضعیت اقتصادی روزمره خود هستیم که رد پای سوء استفاده عده ای سودجو و ماهی گیری آنها از آب گل آلود تحریمها و شرایط به اصطلاح نابسامان اقتصادی که اسم و آوازه آن بیش از خودش حس می شود کاملا قابل مشاهده است. این التهابات و اتفاقات گاهی در لباس مرغ ، گاهی در قالب ارز و اخیرا هم در آشفته بازار خودرو قابل مشاهده است.

اما در اینجا دو سوال مطرح است:

1- در شرایطی که تمام دنیا در مقابل ملت ایران قد علم کرده و قدرتهای غربی و امریکا از هیچ کارشکنی و توطئه ای علیه ملت ما کوتاهی نمی کنند ، چرا عده ای سودجو برای تامین منافع شخصی شان ، منافع یک ملت را ندیده می پندارند و این شرایط حساس را سکوی پرتابی برای خود قرار می دهند؟

2- چرا علیرغم اینکه در چنین شرایطی منفعت جویی عده ای خاص کاملا متوقع و قابل پیش بینی می باشد و در موارد متعدد این مساله به وقوع پیوسته هنوز هم شاهد عدم پیشگیری این گونه موارد از جانب مسولین مربوطه هستیم. به گونه ای که پس از بروز هر مساله ای ، تازه در صدد درمان آن بر می آیند و این اتفاق هر از چندگاهی در یک لباس خود را ظاهر می نماید.

  حال با توجه به شرایط حساس امروز کشور که به تعبیر مقام معظم رهبری در حال عبور از یک پیچ بزرگ تاریخی می باشد و انشاالله به مدد امام زمان به سلامت از این برهه نیز عبور خواهد کرد،از مسولین این انتظار می رود که با افزایش نظارت ها و پیگیری ها از بروز چنین مسايلی اهتمام بیشتری مبذول دارند.